[title] // [decs]

در این مطلب قصد داریم به معرفی استادیوم های جام جهانی 2014 برزیل بپردازیم. استادیوم هایی که تا چند روز دیگر میزبان میلیون های هوادار پرشور و فوتبال دوست خواهند بود.

استادیوم ایتایپاوا آرنا پرنام‌بوکو (Itaipava Arena Pernambuco)

محل قرارگیری: شهر رسیفی

گنجایش: 46 هزار نفر

وضعیت سازه: ساخت این ورزشگاه در اکتبر سال 2010 آغاز شده و در ماه می به پایان رسید. این ورزشگاه با برگزاری بازی دوستانه بین تیم‌های نائوتیکو (Nautico) و اسپورتینگ لیسبون رسماً افتتاح شد.

میانگین دمای هوا در ماه ژوئن: 25 درجه سانتیگراد

میانگین بارش باران در ماه ژوئن: 375 میلی‌متر

عمده دلیل شهرت: این شهر سعی دارد خود را به عنوان ونیز ایتالیا جا بیندازد؛ آن هم به یمن برخورداری از تعداد زیادی رودخانه و کانال. رسیفی همچنین به دلیل داشتن ساحلی 8 کیلومتری به نام لانگ بوآ ویاگم (Long Boa Viagem) به شهرت رسیده است. این شهر به عنوان یکی از زیباترین شهرهای ساحلی در آمریکای جنوبی شناخته شده و تنها مشکل این است که در ماه ژوئن روزهای شرجی و مرطوبی را تجربه می‌کند؛ این شرایط تا حدودی اوضاع را برای بعضی از تیم‌ها با مشکلاتی همراه می‌کند.

قهرمان محلی: ریوالدو در این شهر بزرگ شده و پیش از آنکه به درجات بالای مهارت دست یابد، فوتبال حرفه‌ای خود را در باشگاهی محلی به نام سانتا‌کروز آغاز کرد. این فوروارد برزیلی در دوران اوج خود، پنج سال را در باشگاه اسپاینایی بارسلونا سپری کرد. او درسال 1999 عنوان بهترین بازیکن اروپا و جهان را از آن خود کرد. این بازیکن برای برزیل 47 بازی ملی انجام داده است.

استادیوم آرنا دا آمازونیا (Arena da Amazonia)

محل قرارگیری: شهر مانائوس

گنجایش: 44 هزار نفر

عملیات ساخت: ساخت این ورزشگاه به پایان رسیده است.

میانگین درجه حرارت هوا در ماه ژوئن: 27.5 درجه سانتیگراد

میانگین بارش باران در همین ماه: 84 میلی‌متر

دلیل شهرت: این شهر در قلب جنگل‌های بارانی آمازون واقع شده و در حقیقت دروازه‌ای است رو به حوزه رود آمازون که همچنین به یک مقصد گردشگری موفق و مشهور در سال‌های اخیر تبدیل شده است. سرمربی تیم انگلستان، روی هاجسون، به دقت مراقب بود تا در صورت امکان از برگزاری بازی جام جهانی در این شهر اجتناب کند؛ چرا که این مکان بسیار دور از محل اقامت این تیم در شهر ریو قرار گرفته است. اما این منطقه به عنوان یکی از بهترین نقاط برای عاشقان ماجراجویی، از وجهه و اعتبار خوبی برخوردار است.

قهرمان محلی: فرانسیسکو لیما گووینهو (Francisco Lima Govinho) مدافع میانه‌ای بود که بیشتر دوران فوتبال حرفه‌ای‌اش را در کشور ایتالیا و بویژه در شهر رم سپری کرد و همچنین در شهرهای بولونیا و برسیکا. بسیاری از برزیلی‌ها عاشقانه او را دوست دارند؛ هر چند او برای بازی در تیم‌های اروپایی به قدر کافی خوب بود، اما هرگز موفق نشد با لباس تیم ملی برزیل به میدان برود.

استادیوم آرنا پانتانال (Arena pantanal)

محل قرارگیری: شهر کیابا

ظرفیت تماشاچی: 43 هزار نفر

وضعیت ساخت: این ورزشگاه در سال 2010 احداث شد.

میانگین درجه حرارت هوا در ماه ژوئن: 24.12 سانتیگراد

میانگین بارش باران همین ماه: 15.5 میلی‌متر

دلیل شهرت: این شهر با درجه حرارت معمول 40 درجه سانتیگراد در ماه‌های گرم سال، یکی از گرم‌ترین شهرهای کشور برزیل به شمار می‌رود. کیابا در سال 1727 تأسیس شده و به دنبال کشف طلا در نواحی اطرافش گسترش یافت. از نظر زمین‌شناسی، کیابا در مرکز قاره آمریکای جنوبی قرار گرفته است؛ همچنین به عنوان قطب دامداری این کشور نیز شناخته می‌شود. شاید به همین دلیل است که در این منطقه کلاه‌هایی با سبک و سیاق کابویی مد روز بوده و مورد توجه است.

ستاره محلی: ستاره برزیلی بین‌المللی تیم لیورپول، لوکاس لیوا (Lucas Leiva)در دورادوس (Durados) متولد شده که در همسایگی همین شهر در ایالات ماتو گروسو (Mato Grosso) قرار گرفته است. این ورزشکار فعالیت حرفه‌ای خود را در گرمیو (Gremio) آغاز کرده و سپس در سال 2007 با قردادی به ارزش 5 میلیون پوند رهسپار آنفیلد (Anfield) شد. او عضوی مهم و تأثیر‌گذار هم در بازی‌های باشگاهی و هم در قالب تیم ملی است.

استادیوم آرنا داس دوناس (Arena Das Dunas)

محل قرارگیری: شهر ناتال

گنجایش: 43 هزار نفر

وضعیت ساخت: عملیات احداث این ورزشگاه در سال 2011 آغاز شده؛ اما اتمام آن کمی بیش از زمان تعیین شده به طول انجامید.

میانگین دمای هوا در ماه ژوئن: 25 درجه سانتیگراد

میانگین بارش باران همین ماه: 210 میلی‌متر

علت شهرت: یک درخت بسیار بزرگ عامل اصلی جذابیت این شهر است. درخت بلارد یا قرص کمر به نام (Maior Cajueiro do Mundo) یکی از بزرگ‌ترین درختان نوع خود در جهان به شمار آمده که در این شهر قرار گرفته است. نام این درخت در سال 1994 در کتاب رکوردهای گینس به ثبت رسید. این درخت 8.400 متر مربع فضا اشغال کرده است.

قهرمان محلی: مارینهو چاگاس (Marinho Chagas) یک نمونه قدیمی از بازیکنان گوشه چپ است که به بهترین شکل دفاع می‌کرد؛ اما در عین حال همانند یک بازیکن کناری حمله می‌کرد. او برای برزیل و در جام جهانی 1974 به میدان رفت.

استادیوم استادیو دو ماراکانا (Estadio do Maracana)

محل قرارگیری: شهر ریودوژانیرو

گنجایش: 82.238 هزار نفر؛ اما قرار است در نهایت به ظرفیت 85 هزار نفر ارتقاء یابد.

نحوه ساخت: این ورزشگاه در سال 1920 و با بازی تیم‌های سائوپائولو و ریو دو ژانیرو رسماً افتتاح شد. برای برگزاری بازی‌های جام‌جهانی لازم بود که تغییراتی در این ورزشگاه صورت گیرد. کارهای نوسازی این ورزشگاه در ژوئن سال 2013 به پایان رسید و دیگر بار ماراکانا با بازی دوستانه تیم‌های ملی انگلستان و برزیل در دوم ژوئن 2013 افتتاح شد. این ورزشگاه میزبان بازی فینال جام‌جهانی در تابستان 2014 است. این استادیوم در حال حاضر بزرگ‌ترین استادیوم برزیل و همچنین قاره آمریکای جنوبی است.

میانگین دمای هوا: 22 درجه سانتیگراد

میانگین بارش باران: 3.2 اینچ

علت شهرت: با جمعیتی معادل 6.3 میلیون نفر، ریو با سواحلی جادویی، کارناوال‌های دیدنی و جشن‌های پرطراوتش، به نوعی به طلسمی جاویدان دست یافته است. کوهستان‌های کروکودادو (Corcovado) و «Sugar Loaf» یا «کله قندی» در میان پر بازدیدترین اماکن این سیاره قرار دارند و مقصد بسیاری از عاشقان رؤیاپرداز به شمار می‌روند.

ستاره محلی: رونالدو، روماریو و زیزینهو هر سه بازیکنان نامی هستند و در توصیف مهارت‌شان همین بس که پله آنها را به عنوان بهترین بازیکنانی که تا به حال شناخته، معرفی کرده است. این سه به همراه دیگر خدایگان فوتبال برزیل متولد شهر ریو هستند؛ اما برای یک نسل خاص زیکو (Zico) ستاره برتر جام جهانی 1982 و شخصیتی خاطره‌انگیز به شمار می‌آید؛ فوتبالیستی متفاوت در میان ابر فوتبالیست‌های این کشور. در رأی‌گیری که اخیراً برگزار شد، زیکو پس از پله و گارینچا، رتبه سوم برترین شخصیت‌های ملی این کشور را از آن خود کرد.

استادیوم آرنا د ایتاکوئرا (Arena de Itaquera)

محل قرار گیری: شهر سائو پائولو

ظرفیت تماشاچی: 68 هزار نفر

نحوه ساخت: تا پیش از حادثه تصادف ناخوشایندی که رخ داده و طی آن دو کارگر جان خود را حین ساخت سقف این ورزشگاه از دست دادند، قرار بود این استادیوم تا آخر ماه فوریه آماده شود که در آن زمان به نظر هدفی بلندپروازانه به نظر می‌رسید.

میانگین درجه حرارت هوا: 22 درجه سانتیگراد

میانگین بارش باران: 2.2 اینچ

عمده دلیل شهرت: 20 میلیون نفر ساکن این ابر شهر سیمانی هستند؛ اما تفاوت عمیق طبقاتی بین قشر فقیر و غنی این شهر را به یکی از متمایزترین نمونه‌های جهانی تبدیل کرده است. سائوپائولو به عنوان یکی از شهرها با بافت غنی تاریخی و فرهنگی شناخته شده است. کافی‌شاپ‌ها، رستوران‌ها و اغذیه‌فروشی‌های این شهر آن را به پایتخت خوراکی برزیل مبدل نموده‌اند.

ستاره محلی: کافو و روبرتو کارلوس در میان بی‌شمار فانوس درخشان برترین فوتبالیست‌های برزیل جای دارند که استعدادهای‌شان در خیابان‌های این شهر شکوفا شد. اما شاید در این میان آرتور فریدنریخ(Arthur friedenreich) ، پسر یک مهاجر دورگه آفریقایی- آلمانی جای خاص خود را دارا باشد که به نوعی سد نژادی مرسوم را در اوایل قرن بیستم شکست. او اولین فوتبالیست حرفه‌ای سیاهپوست این کشور به شمار می‌رود.

استادیوم استادیو مینیرائو (Estadio Mineirao)

محل قرارگیری: شهر بلو هوریزونته

ظرفیت تماشاچی: 64 هزار نفر

مراحل ساخت: این ورزشگاه در 1965 در این شهر احداث شد. در جریان برگزاری مسابقات لازم دیده شد تا این ورزشگاه نیز مرمت شده و توسعه یابد. با اعمال تغییرات جدید، اکنون ورزشگاه از سقفی وسیع‌تر برخوردار شده و در ضمن امکانات داخلی آن نیز ارتقاء یافته‌اند. عملیات بازسازی در 21 دسامبر سال 2012 به پایان رسید. با تغییرات صورت گرفته، اکنون این ورزشگاه از سوی فیفا به عنوان یکی از نمونه‌های خوب و مجهز انتخاب شده. مینیرائو علاوه بر آنکه میزبان بازی‌های جام جهانی است، قرار است چند بازی المپیک تابستانی 2016 را نیز برگزار کند.

میانگین دمای هوا در ماه ژوئن: 25 درجه سانتیگراد

میانگین بارش باران همین ماه: 0.6 اینچ

دلایل شهرت: شاید یکی از عجایب این شهر، خیابان ویژه امندوییم (Rua do Amendoim) باشد؛ جایی که ماشین‌ها زمانی که در دنده خلاص قرار دارند به جای آنکه به سمت پایین این خیابان سراشیب حرکت کنند، بیشتر به سمت بالا کشیده می‌شوند. این یک جاذبه کمیاب گردشگری بوده و نشان از یک میدان قوی مغناطیسی در محوطه اطراف دارد. این شهر که نامش به معنای “افق زیباست” همچنین فهرستی بلند بالا از خوراک‌های مشهور و لذیذ تهیه شده با بادمجان دارد که در یک بازار مرکزی آماده می‌شوند و شماره یک فهرست “یکی از 20 چیزی که باید در این شهر ببینید” را از آن خود کرده‌اند.

ستاره محلی: توستائو (Tostao)، بازیکن تیم ملی برزیل در سال 1970 بود که با این تیم برنده جام جهانی شد. او با ثبت 32 گل در 52 بازی به نوعی برای خود شهرتی کسب کرد. توستائو یک بار در دوران مدرسه با ثبت 47 گل در یک بازی شگفتی‌ساز شد. با مجموع 300 گل ثبت شده در کارنامه حرفه‌ای‌اش به نظر می‌رسید به مدارج بالا دست یابد؛ ولی به دنبال مصدومیت شدید ناچار شد در سن 25 سالگی از دنیای فوتبال خداحافظی کند.

استادیوم آرنا د بایشادا (Arena da Baixada)

محل قرارگیری: شهر کوریچیبا

گنجایش: 41.456 نفر

وضعیت سازه: این استادیوم در سال 1914 تأسیس شد و به عنوان ورزشگاه خانگی تیم ” اتلتیکو پارانا اینسه” شناخته می‌شود. بازسازی و مرمت این ورزشگاه یکی از دغدغه‌های مهم فیفا در این دوره از مسابقات بود؛ چرا که روند کار بسیار کند صورت می‌گرفت. اما به یمن این تغییرات، اکنون این ورزشگاه ظرفیت خود را افزایش داده و همچنین دارای یک سقف جمع‌شدنی نیز شده است.

میانیگین دمای هوا: 18 درجه سانتیگراد

میانگین بارش باران: 3.9 اینچ

دلیل شهرت: کوریچیبا در زبان پرتغالی به معنای “تعداد زیادی درخت کاج” است. این شهر همچنین تاریخچه‌ای جالب توجه دارد؛ چرا که در سال 1969 و در دوره حکومت یک حزب نظامی، به مدت سه روز عنوان پایتخت کشور را یدک کشید. با باغ‌های گیاه شناسی و معماری مد روز و خاص، کوریچیبا به عنوان یکی از زیباترین و وصف‌ناپذیرترین شهرهای برزیل برای زندگی انتخاب شده است.

قهرمان محلی: رکورد امتیاز گل در کوریچیبا متعلق به دیلیو دیاز (Duillio Dias) است که 202 امتیاز را در فاصله سال‌های 1954- 1964 از آن خود کرد. این استعداد درخشان در شهرهای ریو و سائو پائولو مهارت‌های انکار‌ناپذیر خود را با اثبات رساند، اما بیشتر بینندگان لیگ شاید علاقمند باشند تا در مورد هافبک سابق تیم منچستر یونایتد، کلبرسون (klebberson) بیشتر بدانند. او دوران حرفه‌ای خود را با تیم این شهر یعنی اتلتیکو پارانااینسه آغاز کرد.

استادیوم استادیو ناسیونال د برازیلیا (Estadio Nacional de Brasilia)

محل قرارگیری: پایتخت برزیل، شهر برازیلیا

گنجایش: 70.064 هزار نفر

وضعیت سازه: این استادیوم چند منظوره در سال 1974 احداث شد. نام پیشین این استادیوم “ناسیونال مانه گارینشا” است که یادبودی است از ستاره اسبق فوتبال برزیل، مانه گارنیشا که دو بار با این تیم در سال‌های 1958 و 1962 به قهرمانی جام جهانی دست یافت. هزینه نوسازی مجدد این استادیوم 900 میلیون دلار آمریکا برآورد شده است (بودجه اولیه در نظر گرفته شده 300 میلیون بود) که از این نظر بعد از استادیوم ویمبلی در انگلستان رتبه دوم گرانقیمت‌ترین استادیوم‌های فوتبال جهان را از آن خود کرده است. ورزشگاه ناسیونال برازیلیا در 15 ژوئن 2013 بازگشایی شد.

میانگین دمای هوا در ماه ژوئن: 26 درجه سانتیگراد

میانگین بارش باران در همین ماه: 3 سانتیمتر

دلایل شهرت: پایتخت برزیل، برازیلیا شهری است که ادعا می‌شود تنها در عرض دو هزار روز ساخته شده است. همچنین این شهر به دلیل نقاط ممتاز تاریخی همچون کلیسای جامع، ساختمان کنگره ملی و لژیون معبد گودویل (Legion of Goodwill Temple) به خود می‌بالد. به علاوه این شهر در فهرست میراث جهانی یونسکو هم جایی برای خود دست و پا کرده است.

قهرمان محلی: کاکا مهاجم تیم آ.ث میلان در این شهر متولد شده است. او فوتبال را در سائوپائولو آغاز کرد؛ پیش از آنکه در سال 2003 و با قردادی 7 میلیون پوندی رهسپار تیم میلان شود. این بازیکن بعدا به تیم رئال مادرید پیوست. کاکا در سال 2007 موفق شد عنوان بهترین فوتبالیست جهان را از آن خود کند.

استادیوم  آرنا کاستیلائو (Arena Castelao)

محل قرارگیری: شهر فورتالیسا

ظرفیت تماشاچی: 67.037

وضعیت سازه: این استادیوم در اصل در 11 نوامبر 1973 تأسیس شد. عملیات نوسازی مجدد این استادیوم در دسامبر سال 2012 به پایان رسید و هم اکنون دارای یک جایگاه ویژه، پارکینگ ماشین در زیرزمین با ظرفیت 4.200 خودرو و یک سقف وسیع‌تر شده است. این ورزشگاه اولین استادیوم این فهرست 12 تایی است که عملیات ساخت و توسعه مجددش را با موفقیت به پایان رساند.

میانگین بارش باران در ماه ژوئن: 16 درصد

میانگین درجه حرات در همین ماه: 29.6 درجه سانتیگراد

دلایل شهرت: شهر فورتالیسا به عنوان یکی از باطراوت‌ترین شهرهای برزیل به شهرت رسیده است. شب‌های دوشنبه در فورتالیسا بواسطه کافی‌شاپ ال پیراتا (El Pirata) جاودانه می‌شود. جایی که بنابر نظر مجله نیویورک تایمز به عنوان یکی از دیوانه کننده‌ترین مکان‌های روی زمین انتخاب شده است.

قهرمان محلی: طرفداران بولتون (Bolton Wanderers) ممکن است ماریو ژاردل (Mario Jardel) را با صدای لرزان و خندیدن‌های نخودی در خاطر داشته باشند. نام مستعار این بازیکن به سبب خط کمر پهنش، لاردل (Lardel) بود. ژاردل در سال 1999 برنده کفش طلای اروپا شد.

استادیوم آرنا فونته نووا (Arena Fonte Nova)

محل قرارگیری: شهر سالوادور

ظرفیت: 55 هزار نفر

وضعیت سازه: این ورزشگاه به صورت رسمی در هفت آوریل 2013 افتتاح شد؛ ولی یک بارندگی شبانه منجر به فروریختن بخشی از سقف ورزشگاه شد. هر چند مقامات اظهار امیدواری می‌کنند که مشکل خاصی در میان نبوده و این استادیوم برای شروع رقابت‌ها کاملاً آماده است.

میانگین درجه حرارت در ماه ژوئن: 26.5 درجه سانتیگراد

میانگین بارش باران در همین ماه: 23 سانتیمتر

دلایل شهرت: سالوادور به عنوان مرکز شادی و نشاط در برزیل شناخته می‌شود، همچنین این شهر میزبال کارناوال مرکزی(Central do Carnaval) است که یکی از معروف‌ترین جشن‌های سالانه این کشور به شمار می‌رود. فونته نووا از نظر طراحی و مظاهر معماری به صورتی کاملاً نامتجانس ظاهر شده است.

قهرمان محلی: ببتو (bebeto)، ستاره بین‌المللی سابق برزیل که اکنون 49 سال سن دارد متولد شهر سالوادور بوده و در این شهر بسیار مورد احترام است. او به عنوان یکی از 6 سفیر جام جهانی 2014 انتخاب شد. او به صورت حرفه‌ای فوتبال را در باشگاه کوچک شهر سالوادور یعنی باشگاه ویتوریا (Vitoria) شروع کرد.

استادیوم خوزه پینیرو بوردا (Estadio Jose Pinheiro Borda)

محل قرارگیری: شهر پورتو آلگره

گنجایش: 50.287 هزار نفر

وضعیت سازه: این ورزشگاه به نام استادیوم بیرا ریو (Biera Rio) هم شناخته می‌شود. ساخت آن به پایان رسیده و برای شروع رقابت‌ها آماده شده است.

میانگین دمای هوا در ماه ژوئن: 19.7 سانتیگراد

میانگین بارش باران در ماه ژوئن: 12 درصد

دلایل شهرت: ایالت ریو گرانده د سول خانه مربی فعلی تیم برزیل لوئیز فیلیپه اسکولاری است و همچنین مربی سابق مانو منزس (Manu Menezes). به علاوه این شهر به دلیل گرنال (Gre-Nal)، دربی معروف بین دو دشمن محلی یعنی تیم‌های گرمیو و اینترناسیونال شهرت به سزایی دارد.

قهرمان محلی: رونالدینهو ستاره و مهاجم 33 ساله برزیلی در پورتو آلگره متولد شده است. او جایزه بازیکن سال فیفا را در سال 2004 و 2005 به دست آورد. برزیلی‌ها برای متمایز‌کردن رونالدینهو از بازیکن اسبق تیم ملی رونالدو، به او لقب گائوشو (Gaucho) را اهدا کرده‌اند.